MUSTAFA KAZANCI ( Sefil Aşık ) : Asıl adı Mustafa KAZANCI olan Sefil Aşık’ın Babası Aşık Safine ( Zeynel KAZANCI )’nın yeğeni olan Osman Hoca’dır. 1912 doğumlu olup, uzun yıllar yaptığı eğitmenlikten emekli olmuştur. Kendisinin pek çok şiiri olup oğulları İsmet, Hikmet, Necdet ve Bahri tarafından toplanmaktadır.Sefil Aşık, yanlız kendisinin değil, çocukluğunun ve gençlik yıllarını birlikte geçirdiği Aşık Safine’nin şiirlerini pek çoğunu ezbere bilmekte ve okumaktadır. . . . . . . . Geliyim duttan tut ey Köse beni Budağın yarısı yüzümde kaldı Canı yürekten de severim seni Kesildi takatım dizimde kaldı Vilayet Malatya Kaza Hekimhan çırpını çırpını kalmadı derman Cüzüngüt Çerme’de Mustafa ölen Çark kırıldı teli sazımda kaldı Değmeyin komşular yaralar azgın Gövde dağınık hem her yerim bozgun Gelini getirip çekmeden dizgin Evermedim Hac(ı)’mı gözümde kaldı . . . . . . . Trende bekçi idim çok işler yaptım Nice adamlara yardımlar ettim Heybetle trende yolculuk ettim Trenin gür sesi sazımda kaldı Helal ettirin bekçi arkadaşıma Amele, makasçı yol çavuşuna İstasyon kısımla yol şefine Diyemedim nice sözümde kaldı Kız ailem Köse helaller olsun Biricik hacı’m da emanet kalsın Emektar kardeşim yanıma gelsin Doyamadım Halil’e gözümde kaldı
