Mevla düşürdü bizi bir aşka Askerler gideli ellerimzden Selamdan, duadan, sözlerden başka Bir mektup yazınız hallerinizden Dua edeyim ordu, tabur, alaya Mevlam düşürmeye sizi belaya Güle güle dönesiniz sılaya Murat alasınız güllerinizden Sakın düşünmeyin dünya işini Ne kazandık, bırakmadık peşini Mevlam uçurmaya gönül kuşunu Eğlendire bazen dallarınızdan Üzülmeyin ağlar diye anamız ‘kıbrıs’la Selanik yaktı sinemiz terkayleyip evi, barkı, hanemiz çalayım bir zaman tellerinizden aştınız mı erzurum’un yolunu sordunuz mu öksüzlerin halini esirden kurtarın kızı, gelini giyinin üstüne allarınızdan tevekkel olmayan bu işi bilmez kaderde olmayan hiç başa gelmez tanrının verdiği ömür eksilmez atmayın kılıcı bellerinizden gaziler cennetin büyük hocası şehitler içindir tahtın yücesi tanrı kavuştura bayram gecesi inşallah tutarım ellerinizden sakın harp öğren de avare gezme kötü haber salıp bağrımı ezme nöbette silahı bir Dakka çözme gayret kuşağını bellerinizden zati pervaniyim ateşe atma kılınız namazı abdestsiz yatma gönderin mektubu hiç eksik etme okuyan söyleyen dillerinizden 1914 Hekimhanlı Pervane
